Emotion-Focused Therapie (EFT) is een empirisch ondersteunde (gebaseerd op 25 jaar psychotherapieonderzoek), emotiegerichte, humanistische behandeling, ontwikkeld door Greenberg, Elliott, Watson, Goldman en Rice.

Het integreert elementen van persoonsgerichte, gestalt - en experiëntiële therapieën in combinatie met de hedendaagse psychologische kennis, met name de emotietheorieën.

In EFT werkt de therapeut met de hele persoon, niet met een syndroom of een klacht, en geeft aandacht aan elke cliënt in zijn of haar uniekheid. De EFT aanpak is daarom eerst en vooral cliëntgericht. Therapeuten nemen de hele persoon in beschouwing en zijn steeds gericht op het vormen van een supportieve, helpende relatie waarin de focus ligt op dat wat voor de cliënt op dat moment het meest belangrijk is. 

EFT is fundamenteel cliëntgericht en experiëntieel, maar een aantal aspecten van Greenbergs aanpak zijn nieuw of zijn een verdere differentiatie van wat we bij Rogers en Gendlin zien. Kenmerkend zijn een hoge mate van procesdirektiviteit en het werken met processignalen (markers) en procestaken (tasks).